Terapia logopedyczna
Drodzy Rodzice Przedszkolaków!
Obniżona sprawność motoryczna narządów artykulacyjnych w połączeniu z przedłużającym się, tzw. niedojrzałym sposobem połykania, stanowi jedną z przyczyn odpowiedzialnych za występowanie wad wymowy u Dzieci.
Zdarza się, że powodem jest nieprawidłowa budowa anatomiczna: zgryzu, warg, podniebienia, języka, nosa lub występujące stany zapalne (nieżyt nosa i zatok, powiększone migdałki, przerośnięty adenoid, obrzęk trąbki słuchowej), alergie, jak również wady słuchu.
Czasem problemy z nabywaniem umiejętności komunikacyjnych wynikają z nieprawidłowego funkcjonowania ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego.
Bywa, że oddziaływania naprawcze wymagają współpracy wielu specjalistów, a sam proces terapeutyczny okazuje się długotrwały.
Z uwagi na fakt, że Dzieci od najmłodszych lat wykazują naturalną skłonność do obserwowania zjawisk, warto organizować zabawy słuchowe uwrażliwiające na odgłosy środowiska oraz wykorzystywać ćwiczenia ortofoniczne polegające na naśladowaniu dźwięków otoczenia.
Bogaceniu słownika biernego i czynnego służy również wspólne przeglądanie z Dzieckiem książeczek, nazywanie obiektów przedstawionych na ilustracjach oraz zachęcanie do formułowania pytań i wypowiedzi dotyczących obrazków i nawiązujących do treści. Wspaniale sprawdzą się tutaj tzw. zabawy paluszkowe, proste i zabawne rymowanki, wierszyki lub lubiane przez Pociechy wesołe masażyki.
Warto zadbać o kształtowanie u Dziecka umiejętności tworzenia pojęć nadrzędnych (np. owoce) i podrzędnych (jabłko, guszka, śliwka) oraz stymulowanie myślenia logicznego (przyczynowo-skutkowego). Pomocne okażą się tutaj działania polegające na segregowaniu obrazków wedle ustalonego kryterium (np. ze względu na cechę lub zastosowanie przedmiotu), układanie rytmów, wyszukiwanie różnic i podobieństw, układanie sekwencji oraz historyjek obrazkowych.
Nieodzowny w kształtowaniu prawidłowego rozwoju mowy pozostaje również systematyczny trening narządów mowy.
Skuteczności terapeutycznych oddziaływań sprzyja systematyczne (najlepiej codzienne) wykonywanie krótkich (trwających od kilku do kilkunastu minut) ćwiczeń logopedycznych. Konieczne jest dostosowanie czasu trwania aktywności i liczby powtórzeń ćwiczeń do indywidualnych możliwości psycho-fizycznych Dziecka.
Oczywiście „wyzwaniem” dla Dorosłego pozostaje odnalezienie sposobu na zachęcenie Pociechy do podjęcia „trudu”, wyjaśnienie i zademonstrowanie prawidłowego sposobu realizacji „zadania” (zgodnie z zamieszczonym instruktażem) oraz nagrodzenie podjętego wysiłku pochwałą. Początkowo (jeśli istnieje taka potrzeba), zaleca się korzystanie z lustra, aby Dziecko miało szansę za pomocą wzroku skontrolować właściwe położenie narządów mowy.
Katarzyna Palla (k.palla@pm204.elodz.edu.pl)