Witam kochani. Wczoraj rozmawialiśmy o motylach, a dzisiaj przyjrzymy się bliżej pewnym robaczkom mieszkającym pod ziemią, które wprawdzie nie są tak piękne jak motyle, ale za to są bardzo pożyteczne i mile widziane w każdym ogrodzie. Ciekawe czy już wiecie o jakiego robaczka chodzi?

1. Poranne zabawy ruchowe - w tym tygodniu wykorzystujemy zestaw z poniedziałku (wpis z dnia 12.04.2021 r.).
2. Zwierzęta w ogrodzie - rozwiązywanie zagadek słownych. Do zabawy wykorzystamy obrazki  z poprzedniego dnia (ułatwią one rozwiązanie zagadek młodszym dzieciom). Rozkładamy obrazki prze dzieckiem (dżdżownica, kret, ślimak, biedronka) i czytamy zagadki, a dziecko wskazuje obrazek będący rozwiązaniem i podaje jego nazwę. Następnie wspólnie z dzieckiem dobieramy do obrazków podpisy.

Pełzam tu, pełzam tam,
dużo pracy zawsze mam.
Lubię ziemię żuć
i na grządkę pluć (dżdżownica).

Mam czarne futerko i mały ryjek,
pod ziemią spokojnie sobie żyję.
Ogrodnicy za mną nie przepadają
i na moje kopce ciągle narzekają.

To ogromne szczęście
mieć dom zawsze ze sobą,
nigdzie się nie spieszyć
i sunąć sobie drogą.

Kropek mam wiele
na pelerynce czerwonej.
Fruwam nad łąką
wśród trawy zielonej.

3. Rozwiązanie pierwszej zagadki jest odpowiedzią na pytanie o bohaterkę dzisiejszych zabaw. Posłuchajcie więc ciekawostek o dżdżownicach.

Podczas spacerów po ogrodzie można zobaczyć małe stworzenia, które zakopują się w ziemi. To dżdżownice. Gdy spotkacie na ścieżce dżdżownicę, najlepiej ją ominąć i pozwolić, aby przemieściła się w bezpieczne miejsce. Nie wolno krzywdzić tych stworzeń. Dżdżownice większość czasu spędzają pod ziemią, która nie może być zbyt mokra, bo wtedy dżdżownica się dusi (dlatego podczas deszczu dżdżownice wychodzą spod ziemi), gleba nie może być też zbyt sucha. Dżdżownice zjadają i wypluwają duże ilości ziemi i tym samym ją spulchniają – powodują, że w głąb ziemi dostaje się więcej powietrza i staje się dzięki temu bardziej żyzna. Rośliny bardzo lubią taką spulchnioną ziemię i dużo lepiej rosną w takich miejscach, gdzie dżdżownice drążą kanaliki. Dlatego też dżdżownice są bardzo pożyteczne i ogrodnicy cenią sobie ich pracę w ogrodzie.

4. Rozmowa w oparciu o ilustrację:
- Popatrz na zdjęcie dżdżownicy: Co można o niej powiedzieć?
- Jaki kształt ma jej ciało?
- Jest gruba czy chuda?
- Długa czy krótka?
- Co widzisz na obrazku?
- Co dostaje się pod ziemię przez kanaliki, które żłobią dżdżownice?

5. Pełzająca dżdżownica - zabawa ruchowa.
Dziecko kładzie się na dywanie na brzuchu i naśladuje ruch pełzającej dżdżownicy. Porusza się przy dźwiękach muzyki - dżdżownica jest po ziemią. Gdy usłyszy padający deszcz (grzechotka - lub inny umówiony sygnał dźwiękowy), dziecko stara się przesuwać jak najszybciej, aby zejść z dywanu - dżdżownica ucieka spod ziemi na powierzchnię, a gdy usłyszy odgłos stóp (bębenek, lub tupanie rodzica), zwija się w kłębek. Zabawę można powtórzyć kilka razy.

6. Jakie są dżdżownice - zabawa matematyczna.
Do zabawy potrzebne będą dżdżownice wycięte z papieru w różnych kolorach i długościach (trzy rodzaje długości). Rodzic rozkłada na podłodze przed dzieckiem papierowe dżdżownice o różnej długości. Dziecko ma je pogrupować. Pytamy: W jaki sposób możemy podzielić te dżdżownice? (ze względu na kolor i długość). Dziecko, manipulując modelami, segreguje papierowe dżdżownice i przelicza głośno ich liczbę (liczbę dżdżownic dostosowujemy do możliwości dziecka: dla 3- latków minimum 4, a dla 4 latków minimum 5) . Następnie pokazujemy dwa okazy i pytamy: Która z dżdżownic jest dłuższa? Która jest krótsza? Zachęcamy również dziecko, aby ułożyło je od najdłuższej do najkrótszej (od lewej strony) i odwrotnie.

7. Dżdżownica na liściu szałwii - bajka relaksacyjna. Zapraszam na chwilę odpoczynku przy bajce i spokojnej muzyce.  
Mała dżdżownica wygrzewała się na listku szałwii… Było jej przyjemnie i miło… Promyczek słońca tańczył na jej nóżkach… brzuszku… głowie… Czuła, jak ciepło rozlewa się po całym ciele. Gdzieś obok bzyczały pszczółki, liść delikatnie kołysał się w wiosennym zefirku… Oczka małej dżdżownicy zamykały się, powieki opadały… Czuła się bezpieczna, szczęśliwa i zadowolona. Zasnęła. Śniło jej się coś miłego. Liść bujał tak delikatnie i przyjemnie… słońce grzało cudownie… Było ciepło i wygodnie… Nagle na nos dżdżownicy spadła kropla deszczu, wybudzając ją z przyjemnej drzemki. Przeciągnęła się i przemieściła w inne suche miejsce, aby schronić się przed deszczem. A gdy znalazła bezpieczne miejsce, zwinęła się w kłębek i zasnęła spokojnie.

8. Wiosenne sekwencje - karta pracy - zachęcam do uzupełnienia brakujących obrazków - drukujemy kartę pracy nr 2.  

Udanej zabawy!

Karolina Magnuska