Zabawy doskonalące funkcje percepcyjno – motoryczne.

I. Zabawy doskonalące poczucie stron i orientacji w schemacie własnego ciała i osób stojących naprzeciw.

1. Ja tak, a Ty tak.
Rodzic zapowiada grę: jeśli podniosę ramiona w górę – Ty kładziesz ręce na kolana, jeśli zegnę ręce w łokciach – Ty podnieś ręce do góry, jeśli rozłożę w bok, Ty zegnij ręce w łokciach, jeśli wyciągnę ręce w przód, Ty również tak zrób. Nie pomyl się.

2. Kipiący czajnik.
Dziecko kładzie lewą dłoń powyżej żołądka, prawą na czubku głowy. Na sygnał rodzica zabawę dziecko zaczyna lewą dłonią gładzić żołądek ruchem kolistym, a prawą dłonią poklepywać się po głowie. Kto potrafi wykonać to zadanie ma dobrze rozwiniętą zdolność koordynacji ruchów. Zachęcam, aby rodzice również sprawdzili się w tej zabawie.

3. Jestem Twoim odbiciem.
Dziecko i rodzic stoją naprzeciw siebie. Rodzic jest jedynką a dziecko dwójką. "Jedynki" wykonują różne ruchy, które naśladują "dwójki". Ruchy muszą być płynne i urozmaicone. Następuje zmian ról.

II. Zabawy doskonalące poczucie położenia w przestrzeni.

1. Jak trafić do celu.
Dziecko zamyka oczy dłońmi. Rodzic nadaje ciche sygnały, zmieniając dość często swoje miejsce. Dziecko spokojnie porusza się zgodnie z kierunkiem, z którego dochodzi dźwięk. Wygrywa kiedy złapie rodzica.

2. Ruch uliczny.
Dziecko trzyma obręcz, która zastępuje mu kierownicę. Rodzic to policjant, który podaje konkretne informacje (pokazuje którędy kierowca może jechać: w prawo, w lewo, rozpostarte ręce oznaczają, że można poruszać się dowolnie).

3. Zimno - gorąco.
Rodzic pokazuje dziecku wybrany przedmiot. Dziecko na chwilę opuszcza pokój, w tym czasie rodzic chowa przedmiot. Dziecko zostaje zaproszone do powrotu i rozpoczyna szukanie. Gdy zbliża się do schowanego przedmiotu rodzic woła "ciepło - gorąco - ogień", w miarę oddalania się woła: "chłodno - zimno - lód".

III. Zabawy doskonalące percepcję wzrokową.

1. Odczytywanie gestów.
Dziecko zwrócone twarzą do rodzica, który pokazuje szereg gestów dotyczących różnych czynności, a zadaniem dziecka jest je rozpoznać. Następnie dziecko powinno w kolejności wymienić po kolei zapamiętane gesty.

2. Zaczarowany stolik.
Dziecko stoi/siedzi przy stole, na którym znajduje się szereg przedmiotów ułożonych w określony sposób, przykrytych chustą. Rodzic odkrywa na jedną minutę chustę, aby dziecko mogło zapamiętać układ, liczbę oraz kształt przedmiotów.

3. Wspólny rysunek.
Dziecko z zawiązanymi oczami rysuje na kartce papieru, np.: głowę kota. Rodzic po przyjrzeniu się rysunkowi ma za zadanie dorysować tułów z zawiązanymi oczami, następnie ponownie dziecko rysuje nogi, rodzic ogon, itd. Następuje wspólna ocena rysunku.